می توان گفت احمد محمود(اعطا) نویسنده ی بومی جنوب است اکثر کتابهای معروف او درباره مردم جنوب نوشته شده است. وی در چهارم دی ماه سال 1310در اهواز بدنیا آمد،پدر و مادر وی اهل دزفول بودند.در جوانی درگیر سیاست می شد از این سو از ادامه تحصیل که مشتاق انجامش بود باز می ماند. مشاغل زیادی را مورد آزمایش قرار می دهد زیرا به گفته خویشتن :"بی قراری ونا سازگاری وجوه مشخص روزگار جوانی من بود، همین بود که در هیچ کاری نتوانستم پایدار باشم"*.اولین رمان خویش را تحت عنوان صب میشه در مجله امید ایران به نام احمداحمد به چاپ رساند و اولین مجموعه داستان خود را درسال 1336 به نام مول به چاپ رساند.وی از چاپ اولین مجموعه داستان خود تا سال 1353 به نوشتن داستان های کوتاه شهرت داشت در آن سال کتاب همسایه ها را نوشت کتابی که به عنوان رمان برتر سال شناخته شد (که درباره مردم جنوب است) و همین طور در سال 1361 رمان زمین سوخته (رمانی است درباره آغاز جنگ در جنوب ) به عنوان رمان برتر شناخته شد. اخرین رمانی که در زمان حیات وی به چاپ رسید رمان درخت انجیر معابد(یادگار روزهای تبعید اش در بندر لنگه در دوران جوانی اش است) که درسال 1379 منتشر شد.رمان نیمه تمام او مرد خاکستری نام دارد.طی همین سال بود که بیماری تنگی نفس احمد محمود را راهی بیمارستان کرد از این رو طبق سنت بد ایران در سال 80 جوایز ادبی به او تعلق گرفت.وی در روز جمعه 12 مهر ماه سال 1381در بیمارستان مهراد تهران دگر چشمانش را نگشود. روحش شاد.

مجموعه آثار احمد محمود به ترتیب سال انتشار:

1- صب میشه - 1333

2- مول - 1336

3- دریا هنوز آرام است - 1339

4- بیهودگی - 1341

5- زائری زیر باران - 1346

6- پسرک بومی وغریبه ها - 1350

7- همسایه ها - 1353

8- داستان یک شهر - 1358

9- زمین سوخته -1361

10- مجموعه داستان دیدار - 1369

11- قصه آشنا - 1370

12- مسافرت تا تب خال - 1371

13- مدرا صفر درجه - 1372

14- درخت انجیر معابد -1379

* متن فوق برگرفته از کتاب- حکایت حال - لیلی گلستان است متن کتاب مصاحبه لیلی گلستان با احمد محمود می باشد.