یادم هست زیر درخت های کیوی بر روی علفهای تازه نشته بودیم و تن مان را به پشه های نالان بخشیده بودیم . تو به من گفتی :سخت نگیر ، اسمان اگه ابرهای  تیره رو سخت بگیره که دیگه آبی نمی شه .من نالان گفتم :احساس می کنم ابرهای سیاه آسمون وجودم رو سخت گرفتن .تو شانه بالا انداختی و به آسمان اشاره کردی و گفتی :به باد بسپارشون.

                                                                   (  فروز )



نظرات 2 + ارسال نظر
hoda چهارشنبه 13 اردیبهشت‌ماه سال 1385 ساعت 02:55 ب.ظ

salam
khili banamak bod
vali 1 soal shoma to bage keveye khodeton nesheste bodead?
beyad dashte bash ki hameshe bad e nest ki anche to mekhahe bebarad gahe tu khod ba bad hamrah meshave va khahe fahmead .......

خدیجه سه‌شنبه 2 خرداد‌ماه سال 1385 ساعت 12:38 ق.ظ

خیلی جالب بود و بسیار اموزنده

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد