به یاد آن غمناک به روی جاده نمناک
نوشتن درباره اش سخته ،نمی دانم به چه باور و توانی رسید که دست به این کار زد ؟! نوشته هایش بوی غریبی دارد گاهی مثل کتی باران خورده ، می دانی چه بوی میدهد مثل سگ خیس شده و گاهی مثل برگهای تر باران خورده . بارها بوف کور را شروع به خواندن کردم اما فقط تا انجا میکشید............. . درک این کتاب برای من دشوار هست، لحظاتش را گاهی در چهرها می بینم . اخر بوف کور سیلی محکمی به صورتت می زند تا بدانی تو هم عامی هستی.شاید برای زندگی کردن باید عامی بود؟!
هدایت را نمی توان با نام و زندگیش شناخت .شناخت شخصیتش (مایه وجودی او) در نوشته هایش جاریست.پس از گذشت سالها هنوز وقتی که پاهای نامطمئن قصد قدم زدن به روی جاده نمناک را دارند با خواندن آثاراش به خود می لرزند.صداقتش در به نظم آوردن افکارش در خور ستایش است .
حرف او:
گاهی فکر می کردم آنچه را که می دیدم ، کسانی که دم مرگ هستند ، آنها هم می دیدند. اضطراب و هول و هراس و میل زندگی در من فروکش کرده بود. از دور ریختن عقایدی که به من تلقین شده بود ، آرامش مخصوصی در خودم حس می کردم . تنها چیزی که از من دلجویی می کرد امید نیستی پس از مرگ بود.
بوف کور ـ صادق هدایت
روحش شاد
شعر
روی جاده نمناک
مرثیه ای برای صادق هدایت
اگر چه حالیا دیریست کان بی کاروان کولی
از این دست غبار آلود کوچیده ست،
وطرف دامن از این خاک دامنگیر برچیده ست :
هنوز از خویش پرسم گاه
آه
چه می دیده ست آن غمناک روی جاده نمناک؟
.................
....................
*******
هزاران سایه جنبد باغ را،
چون باد برخیزد
گهی چونان گهی چونین،
که می داند چه می دیده ست آن غمگین ؟
دگر دیریست کز این منزل ناپاک کوچیده ست.
وطرف دامن از این خاک برچیده ست
ولی من نیک می دانم،
چو نقش روز روشن برجبین غیب می خوانم،
که او هرنقش می بسته ست، یا هر جلوه می دیده ست،
نمی دیده ست چون خود پاک روی جاده نمناک.
مهدی اخوان ثالث
شعریست کامل و گویا درباره آثار و اندیشه های زنده یاد هدایت.
بی عنوان
صداها آوای سر بخشی دارند .صدای باران که می بارد و زوزه بلند و کم عمر باد که می گذره . حتما می دانی خداوند سرنوشت را فقط به باد گفت چون انه که فقط گوش می ده توی کیمیاگر یادته این هم همان باده پر از راز و صبور برای گوش سپردن و یا همان که در گند م زاری می پیچد تا روباه به یاد شاهزاده کوچولو بیفتد. و همین بادی که از درز در پرده را تکان می دهد و گه گاهی مرا تشویق میکنه تا بهش نگاه کنم. اه راستی سلام بی چکمه و بی کلاه من و انیم .ان شعر ها و متن های قشنگی می نویسه و البته من شعر هاشو بیشتر دوست دارم .
حرف دیگران:
همگی درباره نیرو و توانایی روح خودمان ادعاهای بزرگی داریم.
زن سی ساله-فصل سی سالگی- بالزاک